Prawdziwy człowiek orkiestra, pełen zwariowanych pomysłów i projektów. Być może dzięki temu nie ma dnia, w którym narzekałby na nudę. Prywatnie idealista, kierujący się dewizą „wciąż wierzę w miłość, w pokój, w pozytywne myślenie”. Choć z roku na rok coraz starszy, to zawsze mówi o sobie, że jest forever young.
Gdyby zapytać polskich filmowców co jest największym problemem rodzimego kina, zapewne najczęstszą odpowiedzią byłyby pieniądze. Środki finansowe niemal zawsze są dalekie od wymarzonych. To bolesne zwłaszcza wtedy, gdy marzy się o wielkich scenach kręconych w zagranicznych plenerach. W rezultacie na przykład Jugosławię odgrywają polskie Tatry (patrz „Demony wojny wg Goi”).
„To dobre dla mojego dziadka” – tak jeszcze niedawno młodzi ludzie odpowiadali na pytanie o twórczość Krzysztofa Krawczyka. Wydawało się, że twórcy takich przebojów jak „Parostatek” i „Mój przyjacielu” trudno będzie zerwać z tym wizerunkiem. Niespodziewanie z pomocą przyszli internetowi autorzy, którzy odkurzyli weterana polskiej sceny, nadając jego utworom nowe brzmienie. Remiksy okazały się hitami, a Krzysztof Krawczyk stał się bohaterem sieci. – Takiego zainteresowania mediów nie było już od dawna – mówi menadżer Andrzej Kosmala, gdy umawiamy się na wywiad.
„Forrest Gump” należy do absolutnej klasyki kina. Wystarczy wspomnieć o sześciu Oscarach i trzynastu nominacjach czy liczbie widzów w kinie. Podobno liczby nie kłamią. „Forrest Gump” jest określany przez specjalistów jako dramat, komedia, komediodramat. Fakt, trudno z taką klasyfikacją polemizować. Ale zapomina się, że dzieło Roberta Zemeckisa to również znakomite kino historyczne. Pojawiła się teza, pora więc na dowody.