Przesypiamy jedną trzecią naszego życia. Tyle rzeczy można zrobić przez ten czas: pracować, poświęcić się swojemu hobby, pobyć ze znajomymi... A gdyby tak zredukować ilość snu? Przekonajmy się, ile można nie spać i jak ten brak snu wpływa na nasz organizm.

Sen zapewnia nam nie tylko odpoczynek fizyczny, ale i psychiczny. Dzięki niemu możemy uporać się z tym, co przydarzyło nam się w ciągu dnia. W ten sposób oczyszczamy nasz umysł. Często, mimo że nie mamy pomysłu na rozwiązanie problemu wieczorem, przychodzi on rano po obudzeniu.

Brak snu wpływa na naszą koncentrację, jesteśmy rozdrażnieni, podenerwowani i czujemy się jak po dużej dawce alkoholu. Wpływa to także na naszą odporność i ogólne samopoczucie. Po trzech dniach bez snu zaczynają się halucynacje i problemy z równowagą. Jeśli bardzo często śpimy, jesteśmy mniej narażeni na otyłość, choroby układu krążenia i choroby serca.

Zdaniem prof. Jima Horne'a, brytyjskiego specjalisty od spraw snu, całkowite załamanie funkcji odpornościowych organizmu nastąpiłoby po 30 dniach bez zmrużenia oczu. Wówczas umarlibyśmy z powodu zakażenia, które wywołała spowodowaną infekcją sepsa.

Sen jest dla słabych

Salvador Dali ograniczył sen do minimum, twierdząc, że czas, jaki poświęca na spanie, ogranicza go i nie pozwala w pełni czuć się spełnionym. Mawiał, że „życie jest za krótkie, żeby spać”. Margaret Thatcher ograniczyła swój sen do minimum ze względu na dwie absorbujące role: matki i żelaznej damy.

O tym, że bardzo duży wpływ na naszą tolerancję na brak snu mają geny, świadczy przypadek Amerykanek: matki i córki, które przez wiele lat spały po kilka godzin dziennie, kładły się późno w nocy, zaś wstawały o świcie. Ich wyniki badań były bardzo dobre, ale pokazały, że w organizmach kobiet było dużo substancji odpowiedzialnej za szybką regenerację.

Przeraża Cię fakt, że potrzebujesz ponad 8 godzin snu na dobę i nie jesteś jak Salvador Dali czy Margaret Thatcher? Nie przejmuj się! Tylko dzięki odpowiedniej regeneracji jesteś w stanie efektywnie wykorzystać pozostałe 2/3 swojego życia. Warto pamiętać, że największe katastrofy w dziejach ludzkości były spowodowane przemęczeniem. Weźmy np. katastrofy kolejowe, spowodowane niezamknięciem szlabanu lub katastrofę reaktora w Czarnobylu. Dlatego śpij na zdrowie i nie żałuj czasu!